YALNIZLIĞIN KORKAKLIĞI
Bir yalnızlık çökse üstüme,
Tüm yıldızlar kaysa sonra,sırf seni diliyeyim diye
Dalgalar vursa kıyıya, yakamozlar ay ışığında dans etse
Bir cümbüştür gitse Akdeniz sahillerinde
Sırf yalnızlığımı hissetmekten vazgeçiyim diye..
Yalnızlık…
Oyuk oyuk yüreğimde bir çeşit korkaklık
Bir çeşit acizlik bu yalnızlık
Senin olmadığın odalar ise zifiri karanlık
Senin olmadığın heryerde bu yalnızlık..
Hissetsem seni,keşke hissedebilsem ruhunun kor sıcaklığını
Keşke sen olsan ve ben çöpe atsam yalnızlığımın tüm anlarını
Bir huzur dolsa yüreğime hissetsem yüreğinin kanat çırpışlarını
Sen olsan ve ben yok etsem kabuslarımın hain oyunlarını
Ellerim tekrar ısınsa,gözbebeklerim büyüse ve tatsam aşkın saflığını.
Bu yalnızlığın adını korkaklık koydum en başından
Korkuyorum sensiz yalnızlıklardan,kaybolmaktan,yok olmaktan
Nehrin denizle birleştiği o karamboldeki balık misali yaşama tutunmaktan
Adını bir yıldıza koydum geçen gece,bana göz kırpıyor baktığım her zaman
Hani bir şarkı vardır ya “YILLAR GEÇSE DE ÜSTÜNDEN” onu işliyorum oya misali içime an be an
Seni düşündükçe kayboluyor çığlıklarım,korkuyorum,yalnızlığım
Hissettikçe ruhunu çekiliyor ruhum,sana koşmak istiyor ayaklarım tutamıyorum
Bir sen kalsan bende herkes kaybolsa,kaybolsa içimdeki bu bitmez lakırtılarım
Sevme diyor, gitti diyor,yok diyor aklım
Ama yüreğim? Vazgeçer mi gözlerinden,başkasına mühürlü artık dudaklarım..
