Sayfalar

22 Haziran 2010 Salı

SEN BEYAZLAR İÇİNDE BENDEN GİDERKEN...

Sevdim seni...Kalbim acırcasına, bedenim yanarcasına sevdim.Ateste yanacağımı bile bile uzattım elimi sana...Hep bir sebep aradım gidişinden..Bir sebep olmalıydı..Beni bu kadar çok seven adam gidemez derdim gözümün içine baka baka...Ama GİTTİN...Sen giderken gözyaşlarım yağmur oldu bu şehre.Yıldızları söndü gece karanlığı gözlerimin.Sonra birden saçlarım ıslandı..Hani her akşam özenle taradığın,zaman zaman acımasından korktuğun,bazen dokunmaya bile kıyamadığın saçlarım...Sonra gözlerim..İçindeki sevinci kaybetti onlar da..Hani bakarken dalıp gittiğin,yaşama sevincim dediğin,gökyüzüne benzettiğin,sana göre içinde milyonlarca yıldız parlayan gözlerim..Sevdiğin her şeyi,yaşamını bağladığın herşeyi bırakıp gittin sen..Şimdi yok oluyor tek tek hepsi sen giderken..Meğer ne kadar bağlıymış sana herşeyim..Sensiz nefes bile almak zor geliyor şimdi..Sen giderken omuzlarda , yüzünü son kez görmek istedim tabutta..Sana sarılırken yüzün o kadar huzurluydu ki..Seni son öpüşümdü bu..Bırak yanına geliyim..Ya da ne olur sen GİTME...SENİ ŞİMDİDEN ÇOK ÖZLEDİM SEVGİLİM...

ŞİZOFREN GİBİ...

BİR ŞİZOFREN GİBİ SEVMEK SENİ..

KURDUĞUM HAYALİ DÜNYANIN İÇİNDE YALNIZ SEN..
ATEŞ GİBİ YAKAN DUDAKLARIN,YAĞMURLAR GİBİ SÖNDÜREN GÖZLERİN
GÖZYAŞLARIM..
BENSE YALNIZCA ONLARDAN İBARET BİR ACİZ..
DAHA TUTUNMAYI BAŞARAMADIĞI AĞACIN GÖLGESİNDE VAR OLMAYA ÇALIŞAN BİR ASALAK..
SEN VAROLUŞLARIN HÜKÜMDARI,BENSE YOKOLUŞLARIN SOYTARISI..
SEN VARSIN ŞİMDİ HAYALİ DÜNYAMIN TEK UYDUSU..
BENSE O DÜNYANIN BİRİNCİ DEPREM KUŞAĞI..
ÜZERİNE İNŞA ETTİĞİMİZ HER BİNAYI DAHA ARTÇILARLA YIKABİLEN TEK DEPREMİM BEN
HERŞEY YERLE BİR AMA SEN..
SEN KAL YERİNDE GÖZLERİNDE GÜNEŞLER DOĞDUĞUM..
SEN KAL GECENİN AYAZINDA KÜLLENMİŞ ATEŞİMİN TEK KIVILCIMIM
 BIRAK DAĞILSIN HERŞEY SEN BAKMA GERİDE KALANLARA SAÇLARI BUĞDAY KOKULUM
HAYALİMDE YARATTIĞIM EY SEWGİLİ YİTİP GİTME SEN DE HERKEZ GİBİ..
BIRAK SEVEYİM SENİ BİR ŞİZOFREN GİBİ..
HER SABAH DUDAKLARINDAN ÇİLEK REÇELİ YİYEBİLEYİM..
GÖZLERİNDEN YEŞİL ZEYTİNLERİ TOPLAYIP LİMON SARISI SAÇLARINA BANAYIM YUDUMLARIMI
YİTİP GİTME SEN DE RUHLAR ALEMİNE
OLDUKÇA KALABALIK ORASI SEVDİKLERİMLE
SEN UYU EN MASUM HALİNLE GÖĞSÜMÜN SOL YANINDA,KALBİMİN SESİ NİNNİ OLSUN KULAKLARINA
NEFESİM ISITSIN AYAZDAN DONMUŞ MİNİ MİNİ ELLERİNİ
KAYBOLSUN NASIR TUTMUŞ ELLERİMİN ARASINDA
SEN..
UYURKEN MEHTABI YÜZÜNDE SEYRETTİĞİM SEVGİLİM..
BARİ BIRAK BİR ŞİZOFREN GİBİ SEVEBİLEYİM SENİ..
HER GECE BİNLERCE KEZ GEÇTİĞİM SİSLİ SOKAKLARA HAYKIRABİLEYİM SESSİZCE ADINI
GÖKYÜZÜNE YILDIZLARLA YAZABİLEYİM OKUYUP YAZMAYI BİLMEDEN, SENİ SEVDİĞİMİ..
BİR KALDIRIMDA CAN VEREBİLEYİM SENİN İÇİN KORKAKLIĞIMLA KAFA TUTAYIM BU DÜNYAYA
BEN ACİZ, BEN KORKAK, BEN TÜM GÜZELLİKLERDEN YOKSUN İĞRENÇ BİR MAHLUK
YA SEN..
DÜNYANIN YEDİ HARİKASININ SEKİZİNCİSİ
EZİLİYOR SEVGİM GÜZELLİKLERİNLE
BİR VOLKAN GİBİ YANIYOR KALBİM OKYANUSUN DİBİNDE
DOĞRU KABUL ETTİĞİM HERŞEY YALAN,GERÇEKLER HAYAL,HAYALLERİM SEN,SENSE BANA ÇOK UZAK..
BELKİ SEVMEMDEN KORKUYORSUN SENİ,DELİCESİNE SEVMEK..
YALNIZCA BİR ODANIN KÜÇÜK BİR PENCERESİNDEN İBARET BİR KAREDEN DÜNYAYA BAKIP SEVMEK..
AYNI BİR ŞİZOFREN GİBİ..
KURDUĞUM HAYALİ DÜNYADA YALNIZCA SENİ SEVMEK..
HERKEZ GİTTİ ŞİMDİ
PENCEREMİN KARŞISINDAKİ AĞACIN TEK DALINDAKİ KÜÇÜK SERÇE VAR YALNIZCA HAYATIMDA
O DA OLMASA ÖLÜMLE YAŞAMIN ARASINDAKİ DERİN ÇİZGİYİ
GÜNEŞ BATIMINDAKİ UFUKLAR KADAR İNCE SAYIP
TÜM GÜNEŞLERİ BATIRACAĞIM SANKİ..
YAKAMOZLAR VAR BAK KARŞIMDAKİ DUVARDA
SONRA MEHTAP VAR YÜZÜNE HASRETLE BAKTIĞIM
SEN KORKMA SENİ SEVMEMDEN
BEN SESSİZCE SEVERİM SENİ VARLIĞIMI HİSSETTİRMEDEN
TIPKI BİR ŞİZOFREN GİBİ...

YALNIZ OLMAK

YALNIZ OLMAK
Yalnızlık..
Yalnızlık neler yaptırıyor insana gördün mü sen?
Kaybedeceği birşeyleri olmayan insanların halini
gördün mü?

Sen hiç yalnız kaldın mı peki?
Ya da koca kalabalığın içinde kendini hiç yalnız
hissettin mi?
Bir sokağın köhne kaldırımında tekmelenmiş,
kedi misali biçare insanlara baktı mı gözlerin?
Sen hiç çaresizliği tanıdın mı?
Peki yoksulluğu bilir misin sen?
Parasızlık demiyorum bak yoksulluk!
Asıl yoksulluğun yalnızlık olduğunu,asıl çaresizliğin
kimsesizlik olduğunu kavrayabilir mi o küçücük aklın?
Sen hiç hayatını birine adayıp sonra yalnız kaldın mı?
Sen hiç aydınlık sularda yüzüp sonra karanlık
sularda yalnız boğuldun mu?
Peki ya sen hiç güneşi hissederken
kutupların soğuğunda dondun mu?
Yalnızlık...
Yalnızlık neler yaptırıyor insana gördün mü sen?
Dört duvardan ibaret anlamsız bir odada
deliresiye ağladın mı hiç?
Karardı mı gözlerin,
yalnızlıktan düştün mü peki uçurumlardan
Sen ölümü yalnızlık mı sandın?
Peki ölümü hiç yalnızlıktan kurtuluş saydığımı bilsen
ne yapardın?
Ölüm dedim sana bak ölüm..
Sanma ki bazen yaşamak en güzel şey..
Sen yalnızlığı hissetsen der miydin bana:
"Boşver" diye?
Sen hemstırı bilir misin?
Hep koşar ya bir çemberin içinde,
Boşa koşar der misin?
Yalnızlıktan bir çemberin içinde koşup dursan
ne hissedersin?
Peki sen yalnızsan hayatta ne için çaba sarfedilir
bilir misin?
Hiçbir şey için...
Bunu alıyor mu senin o küçücük aklın?
Yalnızlığı kavrayabiliyor musun?
Şu an ben 'Yalnız değilim'diyebiliyor musun sen kendine?
Aslında yalnızsın!!!
Aslında kimse seninle değil!
Sen doğarken de yalnızdın
Öldüğünde gireceğin mezarda da yalnız olacaksın
Aldanma yalancı sözlere,sahte gülüşlere
Sen o bırakıp gittiğin
Yalnızlığa mahkum ettiğin
Masum kız gibi yalnızsın...
Ve sen yalnızlığı ölümle tadacaksın..
Ölümü asıl o zaman kurtuluş sayacaksın..
Aslında sen yalnızsın...

21 Haziran 2010 Pazartesi

AŞIK OLMAK NASIL BİRŞEY??

AŞK
      Sadece üç karf ne kadar değiştiriyor insanın hayatını.Söylemesi ne kadar kolaysa yaşaması da o kadar zor. Bitti demekle bitmez asla izleri kalır mutlaka derinlerde.Tıpkı kumsaldaki ayak izleri gibi. Dalgalar her kumsala gelip gidişte bir izi siler. Bazen sevda yazılarını bile. Ama bazı izler vardır ki dalgalar bile yorulur silmeye çalışmaktan ama izler kafa tutarlar, inatla ayrılmazlar yerinden.Aşkın da izi bunla eşdeğerdedir işte. Hangi dalga gelirse gelsin silinmez bir türlü.Oysa ki deniz bile yorulur,yıpranır çabalamaktan ama izler kalır öylece derinlerde.Aşk denilince senin de içine düşer mi "Keşke"ler? Keşke ile aşk belki de özdeştir zaten. "Keşke sevmeseydim","keşke yanımda olsaydı","keşke gitmesine izin vermeseydim","keşke üzmeseydim",keşke,keşke,keşke....Aşkın getirdiği her cümle keşke ile başlıyacaksa,bizse keşke dememek için yaşıyorsak neden biticeğini bile bile yaşıyoruz bu üç kelimeyi?"Aşk yaşanmalı","Aşk en güzel şey","Aşk olmadan olmaz","Birgün aşık ol,p zaman anlayacaksın beni" sözlerini söyliyenlerin kaçının yanında "Aşkım" dedikleri? Onlara göre Aşk hiç bitmez mi? Aşk denilen şey nasıl birşey ki gelip geçici kimine göre?Kim yaşıyor Aşk'ı gönlünce? Kim dans ediyor yağmurun altında Aşk şarkıları söyliyerek İstiklal'de?Kim "Aşkım seni seviyorum" diye haykırıyor Boğaz köprüsünden Aşk'ını herkese?Kim dönmeyeceğini bile bile bekliyor kaybettiğini keşkelere sığınmadan?Kim yüzü kızararak "Seni Seviyorum Aşkım" diyor gözlerini onun gözlerinin en derinine deydirerek?Kim Aşk'ını yüreğinden geldiği gibi yaşıyor kısacası?Zaman mı problem? Yol mu,sınav mı,durumu mu? Hani oysa ki "AŞK ENGEL TANIMAZ"dı! Sen Aşk'ı yürekten yaşıyanlardan mısın?
     AŞK..Bulutların üstünde uçmak gibi.Yağmur yağacağını bilirsin ama o büyüden kurtaramazsın kendini.Sonra düşüverirsin dünyaya,gerçeklerin tam ortasına.Oysa ki sen gerçeklerden uzaklaşalı o kadar çok zaman geçmiştir ki,sudan çıkmış balığa dönersin. Önce nefes alamazsın,sonra kanatların yoktur,bilirsin ama uçmak istersin.Aşk denilen şey,tepetaklak yapar hayatını ama sen ondan asla vazgeçemezsin.Çünkü nakış nakış işlenmiştir Aşk'ın gözleri yüreğine.Sökmek istersin parçalanır,kanar heryeri yüreğinin,acısına dayanamazsın.En sonunda razı olursun,alışmaya çalışırsın Aşk Acısı'yla yaşamaya.Ama bir bakarsın ki saçlarına kar tanesi düşmüş onlarca ve yüzüne her Kalp Ağrısı bir çizik atmış silinmeyen o tükenmez  kalemle ama sen yine de sökemezsin yüreğinden Aşk'ı..
     AŞK..Bir su damlası olmak gibi belki de.Yağmur tanesi olup düşmek,toprağa hayat vermek.Beslemek yeni açmaya çabalayan bir fidanı.Gülümsetebilmek belki de doğayı ve tüm canlıları.Belki de  bir okyanus olmak yanaklardan dudaklara düşen,dudaklarda acı sözlere dönüşüveren...
     AŞK..İyi mi,kötü mü bilinmez ama hayatın dönüm noktası dedikleri şey olduğu apaçık.Uzayda kesişen iki doğru gibi keşiri kalpler ve uzun bir düzlem gibi yeni bir hayat sunar önümüze.Ne kadar çabalarsan çabala bir kez Aşk geçerse kalp yolundan lastik izlerini silemezsin ömür boyu ve boğulursun kaybedince Aşk'ı okyanusun dibinde.Aşk Acısı,Yürek Sancısı bırakır ki geride sorma gitsin ve sen Keşke'lemeye başlarsın.
    AŞK güzel ve zeki bir kadına benzer aslında.Hem çok tehlikeli,hem çok büyüleyici.Adım adım yürürsün ya ateşin ortasında ama ayaklarının acısını hissetmezsin bile,Aşk da aynen öyle..Cehennemin ortasında Cennet'i yaşadığını sanmak gibi..
    Solmasın gözlerinizdeki Cennet Bahçeleri..Hüzünlü Aşk'lar yaşamayalım!!Tek temennim bu!!
                                                                (elif pala;Aşk)

20 Haziran 2010 Pazar