SEN BEYAZLAR İÇİNDE BENDEN GİDERKEN...

Sevdim seni...Kalbim acırcasına, bedenim yanarcasına sevdim.Ateste yanacağımı bile bile uzattım elimi sana...Hep bir sebep aradım gidişinden..Bir sebep olmalıydı..Beni bu kadar çok seven adam gidemez derdim gözümün içine baka baka...Ama GİTTİN...Sen giderken gözyaşlarım yağmur oldu bu şehre.Yıldızları söndü gece karanlığı gözlerimin.Sonra birden saçlarım ıslandı..Hani her akşam özenle taradığın,zaman zaman acımasından korktuğun,bazen dokunmaya bile kıyamadığın saçlarım...Sonra gözlerim..İçindeki sevinci kaybetti onlar da..Hani bakarken dalıp gittiğin,yaşama sevincim dediğin,gökyüzüne benzettiğin,sana göre içinde milyonlarca yıldız parlayan gözlerim..Sevdiğin her şeyi,yaşamını bağladığın herşeyi bırakıp gittin sen..Şimdi yok oluyor tek tek hepsi sen giderken..Meğer ne kadar bağlıymış sana herşeyim..Sensiz nefes bile almak zor geliyor şimdi..Sen giderken omuzlarda , yüzünü son kez görmek istedim tabutta..Sana sarılırken yüzün o kadar huzurluydu ki..Seni son öpüşümdü bu..Bırak yanına geliyim..Ya da ne olur sen GİTME...SENİ ŞİMDİDEN ÇOK ÖZLEDİM SEVGİLİM...