hayat yaşanılanlarıyla bize güçlü olmayı olmayı öğretiyor.. her yaşadığında hüsrana uğrayan biri her seferinde ne kadar 'beni artık kimse hiçbişey yıkamaz' dese de her seferinde kendinden biraz daha bişeyler kaybediyor. hayat zor evet.. hayat acımasız.. ama hayatı böyle yapan ne? kimden hıncımızı alıyoruz ki biz? kimi kırıyoruz? kime kırılıyoruz? cevap basit aslında herkes cevabı çok iyi biliyor ama ' ben kırmam' atıp tutmaları gırla gidiyor havada uçuşuyor. o kadar havada yükseliyor ki bu sözleri tutmak artık imkansız oluyor..söz vermek basit bişey.. ya sözü tutmak.. hani kırmıyacağım, üzmeyeceğim sözleri ? insanoğlu bu kırgınlığında hep daha kolay inanıyor aslında geçmişten ders almamış gibi... ama sonuç: yine hüsran..
            sevmek.. farklı birşey.. bir gülüş yetiyor tüm acıları unutturmaya. bir elinden tutuş, bir sarılış 'seni seviyorum'diyiş yetiyor.. insan sevince aslında yapılan hatada ne kadar büyük olsa da bir özürle affetmeyi de biliyor bir defalığına mahsus.. sevmenin olduğu yerde gurur bi kademe aşağıya iniyor sanki.. güne her ne kadar kötü başlasanda bir umut bekliyorsun bir tebessümle sana gelmesini..ama her bekleyiş umulduğu gibi olmuyor..
            sewmek zor iş..beklemeyi bilmek gerekiyor bazen..sessizce beklemek..günlerce,aylarca belki de yıllarca sadece sevmek ve ardından beklemek..hayat insanı nelerle karşılaştırır bu bekleyiş içinde bilinmez ki.
sewmek belki de iki kişi kesti dendiğinde onun baktığını sanıp kalbinin biranda durması tam ortasını sanki bir taşla eziyorlarmış gibi hisedip sızım sızım sızlaması demek..her adı geçtiğinde ne kadar yakında olsada uzakta olduğunu bilip gözlerinin yaşarması demek.
            sewmek; sewmek demek işte..
            yorgunum desen bıktım desen ne kadar değişebilcek ki herşey? hiçbir şey eskisi gibi olmayacak sözleri nerde? hani korkular son bulacaktı? yok artık ne verilen sözler ne yeminler ne de beklenilen o sevgi desen de insan bir kere sewdiği zaman atamıyor içinden yeniden sewene kadar.. peki bir kere sewdiğin zaman gözün başkasını görür mü dersin? insan gözlerinin içine bakarak 'seni sewiyorum' dediğinde nasıl o gözler başkasına bakabilir ki?nasıl sewer başkasını kalbi insanın?
           hata yapmak.. hata yapar insan.. çok büyük hatalar da yapar.. ama özür dilemeyi bilmeli bu hataların ardından.. eğer gerçekten sewiyorsa vazgeçmemeli hiçbir zaman..hata yaptım deyip kenara çekilmemeli..sen de yaparsın dememeli..bi insan hata yapıp bunu farkedebiliyorsa ve en önemlisi hatasını farkettikten sonra özür dilemeyi de biliyorsa onu daha çok sewmekten başka ne yapabilir bi insan..ama tam aksi oluyorsa ortada sewgiye dair ne kalır ki iki tarafta da..
         sewmek zor.. sewdikten sonrası daha da zor...